برای اینکه لامپ مورد استفاده در اتاق کودک هم از نظر نوردهی مناسب باشد و هم از نظر ایمنی، باید چند ویژگی کلیدی در آن رعایت شده باشد:

بدون فلیکر (Flicker-Free)

برخی لامپ‌ها، به‌خصوص مدل‌های بی‌کیفیت، دارای سوسوی نوری یا فلیکر هستند که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود اما مغز و چشم را تحت فشار قرار می‌دهد. این پدیده باعث خستگی سریع چشم، کاهش تمرکز و تحریک‌پذیری در کودک می‌شود. لامپ‌های بدون فلیکر با درایورهای باکیفیت ساخته می‌شوند و نور یکنواخت‌تری دارند.

نور یکنواخت و بدون خیرگی (Glare-Free)

لامپی که نورش به ‌صورت تند و متمرکز مستقیماً به چشم کودک تابیده می‌شود، خطرناک است. لامپ باید نور را به‌ صورت ملایم و پراکنده در فضا پخش کند. استفاده از حباب‌های مات، شیدهای نرم یا نورهای غیرمستقیم می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.

دمای رنگ مناسب

نور با دمای رنگ پایین‌تر (۲۷۰۰ تا ۳۰۰۰ کلوین) که به آن نور گرم گفته می‌شود، برای اتاق کودک ایده‌آل‌تر است. این نور آرامش‌بخش است، چرخه خواب طبیعی را مختل نمی‌کند و شباهت بیشتری به نور طبیعی عصر و شب دارد. در مقابل، نورهای سرد (سفید مایل به آبی) برای فضاهای کاری و نه برای استراحت مناسب‌اند.

شدت نور کنترل‌شده

اتاق کودک نیازی به نور بسیار قوی ندارد. شدت نور باید متناسب با سن کودک، نوع فعالیت (بازی، مطالعه، خواب) و ابعاد اتاق تنظیم شود. استفاده از لامپ‌های قابل تنظیم شدت (دیمر‌دار) یا ترکیب منابع نوری مختلف در نقاط گوناگون اتاق توصیه می‌شود.

ایمنی بالا

لامپ‌های کودکانه باید دارای طراحی ایمن باشند. یعنی:

  • بدنه نباید داغ شود یا خطر سوختگی داشته باشد
  • شیشه شکننده نداشته باشد
  • از اتصال برق با دسترس کودک محافظت شده باشد